گاوخونی

لغت نامه دهخدا

گاوخونی. ( اِخ ) رودخانه زاینده رود که از ارتفاعات زردکوه بختیاری سرچشمه میگیرد. پس از عبور از منطقه بختیاری و شهر اصفهان در خاور شهرستان اصفهان در انتهای دهستان رودشت در باطلاق گاوخونی فرومیرود طول و عرض باطلاق مزبور در حدود 5در 6 هزارگز بوده. این مقدار نیز متغیّر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ). رجوع به گاوخانی شود.

فرهنگ فارسی

باتلاقی است در پست ترین ناحیه دشت اصفهان و در جنوب آن . رودخانه زایند - رود که از ارتفاعات زردکوه بختیاری سرچشمه میگیرد پس از عبور از منطقه بختیاری و شهر اصفهان در خاور شهرستان اصفهان و انتهای دهستان رودشت در باتلاق گاوخونی فرو میرود . طول آن ۶ کیلومتر و عرضش ۵ کیلومتر است ولی این مقدار متغیر میباشد .

دانشنامه آزاد فارسی

گاوْخونی
گاوْخونی
باتلاق نسبتاً وسیعی در مرز استان های اصفهان و یزد با مساحتی حدود ۴۷۵ کیلومتر مربع. طول این باتلاق که در ۱۲۰کیلومتری شرق جنوبی اصفهان واقع است، از شمال به جنوب ۳۲ کیلومتر و پهنای متوسط آن حدود ۲۰ کیلومتر است. ارتفاع سطح آن به ۱۴۷۰ متر می رسد و رودخانۀ زاینده رود از شمال به آن می ریزد. مهار آب زاینده رود این باتلاق را رفته رفته خشک و کوچک کرده است و ادامۀ این وضعیت به خشک شدن و نابودی آن خواهد انجامید. در قدیم و درپی بارندگی های شدید به دریاچۀ بزرگی تبدیل شد و بنابر روایتی بهرام گور ساسانی، هنگام شکار در آن فرو رفته است.
گاوخونی (رمان). گاوخونی
رمانی به فارسی نوشته جعفر مدرس صادقی (1362ش)، از نوع موسوم به رمان وهمناک. نویسنده، رمان خود را از دید جوانی گوشه گیر و رویابین روایت می کند و ضمن شرح خواب های او، ماجراهای زندگی روزمره را به عالم وهم و خیال می کشاند. خواب ها، که در بیداری نیز تداوم می یابند، دربارة دورة کودکی، جوانیِ پدر در تهرانِ دهة 1320 و سفری با پدر بر روی زاینده رود است؛ سفری که چون تمثیلی از سیر زندگیِ نسل پدر و پسر، به باتلاق گاوخونی ختم می شود.
14010500
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم