ماناک

لغت نامه دهخدا

ماناک. ( ق مرکب ) مخفف ماناکه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). پنداری که. گویی که :
آن رنگ سیاه لاله ، ماناک
اندر دل مشتری است کیوان.خاقانی.روز روشن ندیده ام ، ماناک
همه عمرم به چشم درد گذشت.خاقانی.زلف تو سیه چراست ماناک
بسیار در آفتاب گشته.امیرخسرو ( از آنندراج ).و رجوع به مانا شود.

فرهنگ فارسی

مخفف ماناکه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم