لغت نامه دهخدا
مالون. ( اِخ ) از طسوج لنجرود است. ( تاریخ قم ص 113 ).
مالون. ( اِخ ) یکی از شش دیهی بود که «عرب اشعریان » سر او مقامها ساختند و منزل گرفتند و آن شش دیه عبارت از ممجان و مالون و قزدان و سکن و جمرو کمیدان بود. ( از تاریخ قم ص 32 ). و رجوع به کمیدان شود.
