نابرادری

لغت نامه دهخدا

نابرادری. [ ب َ دَ ] ( اِ مرکب ) برادر پدری. برادر مادری. تنها از سوی پدر یا مادر برادر تو است.

فرهنگ عمید

برادری که با خواهر یا برادر دیگر خود از یک پدر، مادر، یا پدر و مادر نباشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) برادر پدری یامادریابی یاامی .