معنی یغوث | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

یغوث. [ ی َ ] ( اِخ ) بتی است مر مذحج را. ( منتهی الارب ). نام بتی مر تازیان را. ( ناظم الاطباء ) ( از نخبةالدهر دمشقی ) ( از مهذب الاسماء ). نام بتی که از قوم نوح ماند و عرب آن را پرستید. ( دهار ) ( از ترجمان القرآن جرجانی ص 108 ). نام بتی است که به صورت شیر بود. ( غیاث ) ( آنندراج ).نام بتی مر قبیله همدان را. نام بتی است که متعلق به مذحج در یمن بود و در نجران به آن اقرار آوردند. ( یادداشت مؤلف ). نام بتی از قبیله مذحج و قبایلی از یمن و جای او به دومةالجندل بوده است. ( مفاتیح ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی یَغُوثَ: نام یکی از پنج بت مهم قوم نوح (این پنج بت عبارت بودند از ود و سواع و یغوث و یعوق و نسر)
معنی نَسْراً: نام یکی از پنج بت مهم قوم نوح (این پنج بت عبارت بودند از ود و سواع و یغوث و یعوق و نسر)
معنی یَعُوقَ: نام یکی از پنج بت مهم قوم نوح (این پنج بت عبارت بودند از ود و سواع و یغوث و یعوق و نسر)
ریشه کلمه:
یغوث (۱ بار)
«وَ لایَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْراً» آنچه در «یعوق» گفته شد در «یغوث» نیز هست مع الوصف ابن کلبی در الاصنام بتی به نام یغوث برای اهل جاهلیت نقل می‏کند که در محلی از یمن قرار داشته و قبیله مذحج و دیگران آن را می‏پرستیده‏اند. ولی منظور قرآن از یغوث، آن نیست.