لغت نامه دهخدا گردون شکوه. [ گ َ ش ُ ] ( ص مرکب ) کنایه از بلند و رفیع : شنیدم که بود اندر آن خاره کوه مقرنس یکی طاق گردون شکوه.نظامی.
فرهنگ فارسی بسیار بلند بسیار مرتفع : شنیدم که بود اندر آن خاره کوه مقرنس یکی طاق گردون شکوه . ( نظامی )
