چوچوله

لغت نامه دهخدا

چوچوله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) اندام کوچکی که نعوظ میکند و در قسمت جلو شرم زن قرار گرفته است. این اندام در زن و سایر پستانداران ماده به یک وضع و شکل جایگزین شده و از دو جسم غاردار غیر اسفنجی تشکیل شده است که بجا و مانند شرم مرد است. از نظر جنین شناسی در هفته هفتم برآمدگی تناسلی دراز و استوانه ای میشود. در قاعده آن مجرای ادرار وسینوس اوروژنیتال از خارج بسته میشود. اما در زن برآمدگی تکمه مانند تناسلی به چوچوله بدل میشود و سینوس اوروژنیتال بازمیماند و تشکیل دهلیز را میدهد. این عنصر مرکز احساسات شهوانی است. رجوع به چچله شود.

فرهنگ معین

(لِ ) (اِ. ) زایده ای که در مهبل پستانداران ماده وجوددارد و ازنظر تحریک - پذیری و چگونگی جریان خون درآن مشابه آلت تناسلی نر است .

فرهنگ فارسی

( اسم ) گوشتی مانند زبان در فرج زنان .
اندام کوچکی که نعوظ میکند و در قسمت جلو شرم زن قرار گرفته است ٠

ویکی واژه

زایده‌ای که در بخش قدامی مهبل پستانداران ماده وجود دارد و ازنظر تحریک - پذیری و چگونگی جریان خون در آن مشابه آلت تناسلی نر است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم