پرخواره. [ پ ُ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) پرخوار. رجوع به پرخوار شود : الیون ملک ارمنیه بود... مسلمه هبیره را فرستاد چون بنزدیک الیون آمد گفت شما احمق مردمانید گفت چرا گفت زیرا که شکم پر کنید از هرچه یابید و بدین سلیمان را خواست زیرا که او پرخواره بود. ( تاریخ طبری ترجمه بلعمی ). کشد مرد پرخواره بار شکم وگر درنیابد کشد بار غم.سعدی.
فرهنگ عمید
شکم پرست: کشد مرد پرخواره بار شکم / وگر درنیابد کشد بار غم (سعدی۱: ۱۴۷ ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) بسیار خوارشکم پرست شکم خواره شکمو بند. شکم شکم پرور پر خوار پر خواره اکول بلع بلعه مقابل کم خور .
