پرهوس. [ پ ُ هََ وَ ] ( ص مرکب ) کسی که نفس وی بسیار خواهشهای سبک و بیجا دارد. دارای آرزوی بسیار. بوالهوس. بلهوس. مقابل کم هوس : شور شراب عشق تو آن نفسم رودز سر کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو.حافظ.
فرهنگ عمید
آن که هواوهوس بسیار دارد، بلهوس.
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه هوس بسیار دارد دارای آرزوی بسیار بوالهوس بلهوس مقابل کم هوس.
