پاکیزه طبع

لغت نامه دهخدا

پاکیزه طبع. [ زَ / زِ طَ ] ( ص مرکب ) پاک طبع :
چه نیکوخصال و چه نیکوفعالی
چه پاکیزه طبعی و پاکیزه رائی.فرخی.

فرهنگ عمید

پاک طبع، پاک سرشت، پاک نهاد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاک طبع
پاک طبع