پاکوبی

لغت نامه دهخدا

پاکوبی. ( حامص مرکب ) کنایه از رقص. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ عمید

۱. رقص.
۲. پاکوفتن به زمین، پای بازی.

فرهنگ فارسی

۱- عمل کوفتن پا بر چیزی . ۲- رقص .