معنی پاشویه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

پاشویه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) آب گرم خالص یا مخلوط بخردل و نمک و غیره که پای بیمار بدان شویند. || دیواره حوض. || آب روِ گرداگرد حوض.
- پاشویه کردن ؛ شستن پای بیمار با آب گرم مخلوط به نمک یا خردل و امثال آن تا حرارت و تبِش او کم شود.

فرهنگ معین

(یِ ) (اِمر. ) = پاشوره : ۱ - آب گرمی که نمک یا خردل را در آن حل کرده و به وسیلة آن پای بیمار را بشویند. ۲ - آبراه کوچک در اطراف حوض .

فرهنگ عمید

۱. آب رو باریکی که گرداگرد حوض درست می کنند.
۲. پله یا لبۀ حوض که در آنجا پاهای خود را می شویند.
۳. جای شستن پا.
۴. محلولی که از نمک، خردل یا داروهای دیگر برای شستن پاهای بیمار درست کنند.
* پاشویه دادن: (مصدر متعدی ) شستن پاهای بیمار با محلول نمک، خردل یا داروی دیگر برای تخفیف تب و حرارت بدن.
* پاشویه کردن: (مصدر متعدی ) = * پاشویه دادن

فرهنگ فارسی

محلولی ازخردل یانمک برای پاهای بیمارشستن پا
( اسم ) ۱- آب گرم خالص یا مخلوط بخردل و نمک و غیره که پای بیمار را بدان شویند . ۲- دیوار. حوض . ۳- آب رو گرداگرد حوض .
آب گرم خالص یا مخلوط بخردل و نمک و غیره که پای بیمار بدان شویند پاشویه کردن