لغت نامه دهخدا
- روز وانفسا ؛ روز قیامت. روزی که کسی از خویشتن خود به دیگری نمی پردازد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- روزگار وانفسا ؛ کنایه از روز قیامت. ( ناظم الاطباء ).
- || آنگاه که هرکس به فکر خویش است و به سلامت یا آسایش دیگران توجهی ندارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
