لغت نامه دهخدا نیایشگر. [ ی ِ گ َ ] ( ص مرکب ) نیایش کن. دعاگو. دعاکن. ستایشگر : بدو گفت ما بندگان توایم نیایشگر پاک جان توایم.فردوسی.
