ناهمساز

لغت نامه دهخدا

ناهمساز. [ هََ ] ( ص مرکب ) ناساز. ناسازوار. ناسازگار. غیرمتناسب. بی تناسب. ناهم جور. || ناهم کوک.

فرهنگ عمید

ناسازگار، بی تناسب.

فرهنگ فارسی

۱ - ناسازگارغیرمتناسب بی تناسب .۲ - ناهم کوک مقابل همساز.