ناسفتن

لغت نامه دهخدا

ناسفتن. [ س ُ ت َ ] ( مص منفی ) نسفتن. سوراخ نکردن. مقابل سفتن. رجوع به سفتن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم