ناز بالین

لغت نامه دهخدا

نازبالین. ( اِ مرکب ) بالشی است که زیر رخسار نهند. ( شمس اللغات ). نازبالش.متکای پهن و نرم. رجوع به نازبالش شود :
اگر نازبالین او اخگر است
ولی مسند او بخاکستر است.ملاطغرا ( از آنندراج ).رجوع به نازبالش شود.