لغت نامه دهخدا
مالکه. [ ل ِ ک َ / ک ِ ] ( اِخ ) معشوقه شاپور شاه. ( از فهرست ولف ). بنقل شاهنامه دختر طائر غسانی از نوشه دختر نرسی ساسانی است که درجنگ شاپور ذوالاکتاف با «طائر»، در گشادن حصاری شاپور را یاری داد و شاپور او را بزنی گرفت :
ز طائر یکی دختش آمد چو ماه
که گفتی که نرسی است با تاج و گاه
پدر مالکه نام کردش چو دید
که دختش همی مملکت را سزید.( شاهنامه چ بروخیم ج 7 ص 2031 ).ز دیوار دژ مالکه بنگرید
درفش سرنامداران بدید.( شاهنامه ایضاً، ص 2032 ).
