لغت نامه دهخدا
سمرقندی. [ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) ابوالقاسم بن بکر اللیثی ، از علمای نیمه دوم قرن 7 هجری است. او راست : 1 - حاشیه ابی القاسم اللیثی السمرقندی علی الطول. 2 - الرسالة السمرقندیه و آن رساله ای است در استعارات و در بیان. 3 - شرح بر رسالة الوضعیة مستخلص الحقائق شرح کنیز الدقائق. ( از معجم المطبوعات ).
سمرقندی. [ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) شمس الدین محمدبن اشرف الحسینی. بسال 690 هَ. ق. درگذشته است. او راست : 1 - آداب سمرقندی در بحث و مناظره.2 - قسطاس المیزان در منطق. ( از معجم المطبوعات ).
سمرقندی. [ س َ م َ ق َ ]( اِخ ) نجیب الدین ابوحامد محمدبن علی بن عمر السمرقندی. طبیبی فاضل بود. او راست : کتب و تصانیف متعدد منجمله کتاب اغذیة و کتاب الالباب و العلامات در طب وی بسال 916 هَ. ق. درگذشته است. ( از معجم المطبوعات ).
سمرقندی. [ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) ملقب به ابواللیث ( 375 هَ. ق. ). نصربن محمدبن احمدبن ابراهیم فقیه سمرقندی مشهور به امام الهدای. او راست : 1 - بستان العارفین ( او ) کتاب البستان. 2 - تنبیه الغافلین. 3 - قرة العیون و مفرح القلب المحزون. ( از معجم المطبوعات ).
