زمین پیما

لغت نامه دهخدا

زمین پیما. [ زَ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) مساح. || سیاح. جهانگرد. ( انجمن آرا ). رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ عمید

۱. آن که روی زمین حرکت می کند و از جایی به جای دیگر می رود، جهان گرد.
۲. اندازه گیرندۀ زمین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم