معنی صبحه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( صبحة ) صبحة. [ ص َ ح َ / ص ُ ح َ ] ( ع اِ ) خواب پگاه و منه : الصبحة تمنع الرزق. || هر چه بدان پگاه تعلل و مشغولی کنند. || سیاهی مایل بسرخی. || سپیدی مایل بسیاهی. || سرخی مایل بسپیدی یا زردی. ( منتهی الارب ).
صبحة. [ ص َ ح َ ] ( اِخ ) قلعه ای است به دیاربکر میان آمد و میافارقین. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).
صبحة. [ ص ُ ح َ ] ( ع مص ) فورموی شدن. || ( اِ ) درخش آهن. ( منتهی الارب ).