شاه غیب

لغت نامه دهخدا

شاه غیب. [ غ ِ] ( اِخ ) دهی از دهستان درزو سایه بان بخش مرکزی شهرستان لار. دارای 196 تن سکنه. آب آن از چاه و باران. محصول آن غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم