سپه کشی

لغت نامه دهخدا

سپه کشی. [ س ِ پ َه ْ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) عمل سپاه کش. سپاه کشی کردن :
اقبال در این سپه کشی قائد توست
در هر منزل پیک ظفر رائد توست.( از بدایع الازمان ).

فرهنگ عمید

لشکرکشی.

فرهنگ فارسی

عمل سپاه کشی سپاه کشی کردن