لغت نامه دهخدا
شه را به شرابخانه بردند
سرمست به ساقیش سپردند.نظامی.ساقی ز می شرابخانه
پیش آر می چو ناردانه.نظامی.چه کمی درآید ای جان به شرابخانه تو
اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم.عطار.گر می بجان دهندت بستان که پیش دانا
ز آب حیات خوشتر خاک شرابخانه.سعدی.زاهد اگر به حور و قصورست امیدوار
ما را شرابخانه قصورست و یار حور.حافظ.نخفته ام به خیالی که می پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست ؟حافظ.شش قلاجوی شراب از شرابخانه خاص. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 91 ). || در اصطلاح صوفیان ، عالم ملکوت را گویند. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || در اصطلاح صوفیان باطن عارف کامل که در آن باطن شوق و ذوق و عوارف الهیة بسیار باشد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ).
