لعبت پرست

لغت نامه دهخدا

لعبت پرست. [ ل ُب َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه لعبت پرستد :
دگر ره چرخ لعبت باز دستی
به بازی برد با لعبت پرستی.نظامی.

فرهنگ عمید

۱. پرستندۀ لعبت، بت پرست.
۲. معشوق پرست.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه لعبت پرستد . ۲- بت پرست صنم پرست . ۳- معشوق پرست دوستدار دلبر : دگر ره چرخ لعبت باز دستی ببازی برد با لعبت پرستی . ( نظامی لغ. )