معنی لازمی | لغت یاب

لازمی

لغت نامه دهخدا

لازمی. [ زِ ] ( ص نسبی ) صاحب آنندراج گوید لازم مقابل متعدی را در عرف لازمی میگویند به زیادت تحتانی و غلط است چرا که لازم خود صیغه اسم فاعل است حاجت به یاء فاعلیت ندارد. - انتهی. ( در تداول فارسی لازمی گفته نمیشود، شاید در هند معمول بوده است ).
- سکون لازمی ؛ سکونی راگویند که اصلی بوده و بواسطه وقف و عوارض دیگر نباشد مانند سکون آخر حروف نون و عین و کاف و امثال آنها.