غصبی

لغت نامه دهخدا

غصبی. [ غ َ ] ( ص نسبی ) مغصوب. آنچه غصب شود: زمین غصبی. لباس غصبی.

فرهنگ عمید

آنچه به زور و خلاف رضای صاحبش تصرف شده، مغصوب، غصب شده: لباس غصبی، زمین غصبی.

فرهنگ فارسی

مغصوب آنچه غصب شود : زمین غصبی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم