لغت نامه دهخدا طاوس علیین. [ وو س ِ ع ِل ْ لی ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طاوس بهشتی : پس برآمد پوستش رنگین شده که منم طاوس علیین شده.مولوی.
