شکرخوار

لغت نامه دهخدا

شکرخوار. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ خوا / خا] ( نف مرکب ) شکرخورنده : طوطی شکرخوار. ( فرهنگ فارسی معین ). شکرخای. ( آنندراج ). شیرین گفتار :
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
نمی پرسد که ای طوطی شکّرخوار من چونی.خاقانی.و رجوع به شکرخای شود.

فرهنگ عمید

شکرخور، خورندۀ شکر.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال عشقی فال عشقی فال انبیا فال انبیا فال تاروت فال تاروت