شاها. ( اِخ ) ( قلعه ٔ... ) نام قلعه ای است که هولاکوخان اموال و خزاین خود را در آنجا نهاده بود. ( تاریخ غازان ص 182 ). حمداﷲ مستوفی و نیز حافظ ابرو گوید: چون آب دریاچه [ ارمیه ] ( طروج یا طسوج ) پایین میرود جزیره آن دریاچه که شاها نام دارد به صورت شبه جزیره درمی آید و در آن جزیره قلعه بزرگی است بر فراز کوهی و قبر هولاکو و دیگر سرداران مغول در آنجاست. از قلعه شاها در قرن سوم هجری نیز نام برده شده است و ابن مسکویه در جایی که حوادث زمان متوکل خلیفه عباسی نوه هارون الرشید را نقل میکند گوید: شاها و ( یکدود ) دو قلعه بود در تصرف سرکردگان یاغی آن نواحی. در قرن هفتم هولاکو بتجدید بنای قلعه شاها که حافظ ابرو آن را قلعه تلای دریاچه ارمیه نامیده فرمان داد و خزاین و غنایمی که از غارت بغداد و دیگر ممالک خلافت بچنگ آورده بود در آن قلعه جای داد. بعدها این قلعه مدفن وی گردید و بهمین جهت در زبان فارسی بنام «گور قلعه » معروف شد. زمانی که حافظ ابرو،معاصر امیرتیمور تاریخ خود را می نوشت آن محل بکلی خالی از سکنه بود. ( از سرزمینهای خلافت شرقی ص 172 ).
فرهنگ فارسی
نام قلعه ایست که هولاکو خان اموال و خزاین خود را در آنجا نهاده بود .
فرهنگ اسم ها
اسم: شاها (پسر، دختر) (فارسی) (تلفظ: shaha) (فارسی: شاها) (انگلیسی: shaha) معنی: منسوب به شاه و شاهی، نام قلعه ای که هولاکوخان اموال و خزاین خود را آنجا گذاشته بود
