شاد دلی

لغت نامه دهخدا

شاددلی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) شاددل بودن :
خار غم در ره پس شاددلی ممکن نیست
کاژدها حاصر و من گنج گهر باز کنم.خاقانی.رجوع به شاد دل شود.

فرهنگ فارسی

شاد دل بودن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم