لغت نامه دهخدا سرشیب. [ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سرنگون. ( غیاث ) ( آنندراج ). || مخفف سراشیب : ترا نفس رعنا چو سرکش ستوردوان میبرد تا به سرشیب گور.سعدی.
