معنی سبیلک | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

سبیلک. [ س ِ ل َ ] ( اِ )نوعی از مرغ که عرب آن را صفیر گویند. ( آنندراج ).

دانشنامه عمومی

سبیلَک ( به انگلیسی: barbel ) در یک ماهی عبارت است از یک اندام حسی باریک و ریش مانند در نزدیکی دهان جانور. از جمله ماهی هایی که سبیلک دارند می توان به گربه ماهی سانان، ماهی کپور، بزماهیان، بی فک ماهی ها، ماهیان خاویاری، گورخرماهی و برخی گونه های کوسه ( مانند کوسهٔ پرستار ) اشاره کرد. درون سبیلک عناصر شناسایی مزه های اصلی وجود دارد و ماهی به کمک آن در آب های تیره و کدر، خوراک خود را پیدا می کند.
سبیلک می تواند در بخش های مختلفی از سر ماهی وجود داشته باشد، سبیلک های آرواره ای در دو سمت دهان ماهی وجود دارد. برخی از سبیلک ها هم تا سوراخ بینی ادامه دارند.