روایع. [ رَ ی ِ ] ( ع ص ، اِ ) صورتی فارسی است از روائع، ج ِ رائعة، بمعنی آنکه یا آنچه حسن یا شجاعت او مردم را به شگفت آورد : این کلمات از روایع حکمت اوست. ( ترجمه تاریخ یمینی ). جایی که بأس حسام... روی نمود به خوادع کلام و روادع ملام و روایع صحایف و اقلام التفاتی نرود. ( ترجمه تاریخ یمینی ). روایع اقبال طلایع عزایم او را استقبال می نمود. ( جهانگشای جوینی ). پروردگاری که به اختلاف لغات و صفات شکر روایع بدایع صنایع او مقصود است. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ عمید
= رایعه
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع رائعه ( رایعه ) ۱ - شگفتها . ۲ - زیباها . صورتی فارسی است از روائع جمع رائعه آنکه یا آنچه حسن یا شجاعت او مردم را بشگفت آورد
