رب العرش

لغت نامه دهخدا

رب العرش. [ رَب ْ بُل ْ ع َ ] ( اِخ ) صاحب عرش. پروردگار عرش. خدای تعالی :
از آن سید که از فرمان رب العرش پیغمبر
وصی کردش در آن منزل که منبر بود پالانش.ناصرخسرو.

فرهنگ عمید

خداوند عرش، خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پروردگار عرش خداوند عرش خدای تعالی : ازان سید که از فرمان رب العرش پیغمبر وصی کردش دران منزل که منبر بود پالانش . ( ناصر خسرو )
صاحب عرش پروردگار عرش