دشمن پرور

لغت نامه دهخدا

دشمن پرور. [ دُ م َ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) دشمن پرورنده. آنکه دشمن را پرورش میدهد. کسی که دشمن بوجود می آورد. || ( ن مف مرکب ) پرورده دشمن.

فرهنگ عمید

آن که برای خود دشمن به وجود آورد یا دشمن خود را نوازش کند، دشمن پرورنده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه دشمن را پرورش میدهد کسی که دشمن بوجود می آورد .