درشت گویی

لغت نامه دهخدا

درشت گویی. [ دُ رُ ] ( حامص مرکب ) درشت گوئی. درشت گو بودن.

فرهنگ عمید

ناسزاگویی، سخن درشت گفتن.

فرهنگ فارسی

درشت گوئی درشت گو بودن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال حافظ فال حافظ فال تاروت فال تاروت فال قهوه فال قهوه استخاره کن استخاره کن