لغت نامه دهخدا داغگه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف داغگاه. رجوع به داغگاه شود : خاصگی دست راست بر در وحدت دل است وینکه بدست چپ است داغگه ران او.خاقانی.
