خوش ریخت

لغت نامه دهخدا

خوش ریخت. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) نیک خلقت. خوب طبیعت. نیکوقالب. ( ناظم الاطباء ). خوش شکل. خوش هیئت. خوش اندام.

فرهنگ عمید

خوش اندام.

فرهنگ فارسی

نیک خلقت خوب طبیعت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم