خانه گرفتن. [ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) منزل کردن. در محلی اقامت کردن. در جایی سکنی گزیدن : همواره پر از پیخ است آن چشم فژاگن گویی که دو جغد آنجا بر خانه گرفته ست. دنیا پلی است رهگذر دار آخرت اهل تمیز خانه نگیرند بر پلی.سعدی ( طیبات ).|| دو کردن مهره را در خانه ای از خانه های نرد تا حریف نتواند آنرا زند. خانه بستن در نرد.