صاحبه

لغت نامه دهخدا

( صاحبة ) صاحبة. [ ح ِ ب َ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث صاحب. ج ، صاحِبات ، صَواحِب. || هر زنی که درک صحبت رسول ( ص ) کرده باشد.
- صاحبةالمنزل ؛ ام البیت. ام المثوی. ام المنزل. ام المسکن. کدبانو.

فرهنگ عمید

= صاحب

فرهنگ فارسی

مونث صاحب، و نیز به معنی زوجه
مونث صاحب جمع : صاحبات صواحب .

فرهنگ اسم ها

اسم: صاحبه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: sāhebe) (فارسی: صاحبه) (انگلیسی: sahebe)
معنی: مونث صاحب، دارنده، مالک، هم نشین و هم صحبت، یار، فرمانروا و حاکم، ( مؤنث صاحب )

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی صَاحِبَةٌ: همسر
معنی صَاحِبِهِ: همنشینش -یارش- رفیقش - مصاحبش -همراهش
ریشه کلمه:
صحب (۹۷ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال ای چینگ فال ای چینگ فال میلادی فال میلادی فال ورق فال ورق