لغت نامه دهخدا طاق ایوان. [ ق ِ اَ / اِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تیزی پیش ایوان : این لطیفه بر طاق ایوان فریدون نوشته بود. ( گلستان سعدی ).شهی که بانی کیوان ز طاق ایوانش فراز بارگه خویش طاق دیگر زد.سلمان.
