لغت نامه دهخدا قحطسال. [ ق َ ] ( اِ مرکب ) سال خشک بی باران. ( ناظم الاطباء ). خشک سال. ( آنندراج ). سال مجاعه. ( ناظم الاطباء ) : وز بنه طبع در این قحطسال نزل بیفکنده و بنهاده خوان.خاقانی.
