لغت نامه دهخدا راه پیمایی. [ پ َ / پ ِ ] ( حامص مرکب ) راه پیمائی. عمل راه پیما. راه پیمودن. طی طریق کردن. راهنوردی. راهروی. || پیاده برفتن براهی. راهی را بی وسیلتی از وسایل سواری طی کردن.
