دارالسلطنه

لغت نامه دهخدا

دارالسلطنه. [ رُس ْ س َ طَ ن َ ]( ع اِ مرکب ) پایتخت. دارالخلافه. || لقب تبریز. || لقب اصفهان. || لقب تهران. || قزوین. و آن را باب الجنه نیز گویند. || لقب کابل. || لقب لاهور.
|| لقب هرات. ( مسکوکات ایران رابینو ص 98 ).

فرهنگ عمید

پایتخت، محل اقامت پادشاه.

فرهنگ فارسی

عنوان شهر (( شماخی ) ) است .
هرات
پایتخت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم