تازباز

لغت نامه دهخدا

تازباز. ( نف مرکب ) مغلم و غلام باره را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). تازباره. بچه باز و غلام باره. ( فرهنگ نظام ) :
شاعرکی تازباز و یافه درایم.سوزنی.بگرفتمش مهار و شدم بر فراز او
چونانکه تازباز شود بر فراز تاز.روحی ولوالجی ( از فرهنگ نظام ).رجوع به تازباره و بچه باز شود.