بابری

لغت نامه دهخدا

بابری. [ ب ِ ] ( اِ ) به هندی ریحانست. ( فهرست مخزن الادویه ). || قسمی خربزه.
بابری. [ ب ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به بابر. رجوع به همین نام شود. || ( اِخ ) سلسله ای از سلاطین مغول هندی. مؤسس آن ظهیرالدین بابر است. رجوع به بابر ( ظهیرالدین ) شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بابری (ابهام زدایی). بابری ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • مسجد بابری، مسجدی در شهر آجودهیا (آیودهیا) در ایالت اوتارْپرادِش هند، ویران شده به دست هندوهای افراطی• قبیله بابری، بابُری (یا بابُر، بابَر، مفرد بابُریَ)، از قبایل پشتو
...