دانشنامه اسلامی
در فرهنگ عربی، کنیه اسمی است به جز اسم اصلی شخص که برای احترام گذاشتن به افراد به کار می رود. کنیه ها غالبا با «اَبو»، «اَبا» و «اَبی» و (به معنای پدر) و «اُمّ» (به معنای مادر) آغاز می شوند؛ مانند ابوالحسن، اباالقاسم، ابی بکر و ام کلثوم .
در بیشتر احادیث، از امامان شیعه با کنیه آنها نام می برند. بیشتر کنیه های ائمه میان آنها مشترک است. برای مثال کنیه ابوجعفر، میان امام باقر(ع) و امام جواد(ع) مشترک است. همچنین چهار امام با کنیه ابوالحسن خوانده می شوند: امام علی(ع)، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام هادی(ع).
