دجی

لغت نامه دهخدا

دجی. [ دُ ج َی ی ] ( ع اِ ) در بیت ذیل از منوچهری این کلمه بدین صورت آمده است آیا مراد مرخم دجیل مصغر دجله است ؟ :
ای سیدی که با دو کف درفشان تو
باشد خلیج رومی اندکتر از دجی .
( در بعض نسخ : دو نی ، دو پی ، دوجُی ، دو خی ، دو جوی و دو خوی هم آمده است ). ( یادداشت مؤلف ).
دجی. [ دُ جا ] ( ع اِ ) تاریکی. تاریکی شب. ( غیاث ). ظلمت :
گاهی ز صنع ماشطه بر روی خوب روز
گلگونه شفق کند و سرمه دجی.سعدی.- بدر دجی ؛ پرماه تاریکی :
ذره ای از جمال و طلعت او
به ز بدر دجی و شمس ضحاست.سوزنی.- دختر بدر دجی ؛ دختر بدرالدجی. مرادحضرت فاطمه زهراست :
دختر بدر دجی ( بدرالدجی )
امشب سه جا دارد عزا
گاه می گوید حسین
گاهی حسن گاهی رضا.
دجی. [ دَ جی ی ] ( ع ص ) شب تاریک : لیل دجی ؛ شب تاریک. ( منتهی الارب ).
دجی. [ دُ جا ] ( ع اِ ) ج ِ دجیة. ( منتهی الارب ). رجوع به دجیة شود. || ج ِ دجة. ( منتهی الارب ). رجوع به دجة شود.
دجی. [دَج ْی ْ ] ( ع مص ) نهان دشمنی داشتن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(دُ جا ) [ ع . ] (اِ. ) ج . دجیه ، تاریکی ها.

فرهنگ فارسی

تاریکی
( اسم ) جمع دجیجه . تاریکیها ( بمعنی مفرد آید )
نهان دشمنی

ویکی واژه

دجیه ؛ تاریکی‌ها.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم