لغت نامه دهخدا
ور کسی را ره شود گو سر فشان
کان بود از رحمت و از جذبشان.( مثنوی چ نیکلسون ج 2 ص 320 ). || در اصطلاح طبیعی و فیزیولژی ، جذب عبارت است از گذشتن مواد محلول از بیرون به محیط درونی یا خون با واسطه [ بواسطه ]پرده ای که این دو محیط را از یکدیگر جدا میکند.